Nahimasmasan na ang Ulirat ni Goring!

Mag-iisang linggo ng wala sa larawan si Goring. Akala ng iba'y namamahinga lang sya o baka naman marami lang siyang ginagawang trabaho sa eskwelahan. Kahit ang mga tsismosa nag-aalala kung bakit parang hindi nila napagkikita si Goring.

Nitong nakaraang linggo kakatapos lang ng isang mahiwagang kabanata ng pangkalawakan. Nangyari ang pagdidilim sa barangay Tsina ngunit kahit sa pangkatauhan ni Goring ay tila may nagbago rin sa kanya sa hindi nya maipaliwanag na pangyayari.

Nitong nakaraang lingo rin, nagbukas ang inaabangan ng lahat. Ang pagbubukas ng "palarong bayan" kung saan sa barangay Tsina gaganapin. Lahat inaabangan. Lahat nakatutok. Si Goring deadma. Hindi sya yayaman sa pangyayaring kada apat na taon lang kung maganap.

Magkagayunman, nasulyapan ni Goring ang ilang mga pangyayari sa telebisyon ng kapitbahay. At tunay sa inaasahan niya, walang kamangha-mangha sa mga nangyari. Dinaan lang nila sa dami ng ilaw na kung sa titignan mo e asa panahon tayo ng pagtitipid ng likas yaman. Nadaan rin ang pangyayari sa kulay na kung titignan mo e parang isang bahag-hari. At higit sa lahat, dinaan nila sa paputok. Paputok dyan at doon, naisip ni Goring magiging malinis pa kaya ang simoy ng hangin pagkatapos ng pagbubukas ng palaro.

Kinabukasan, pumasok si Goring sa trabaho.
Heto ang naging paguusap nina Goring at Selya, kasamahan sa trabaho.

Selya: Napanood mo ba ang pagbubukas ng palaro?

Goring:Nasulyapan ko ang pagbubukas at hindi ko sya nagustuhan. Sa dami ng mga sinabi ng pinuno ng barangay Tsina ukol sa pagdiriwang magiisip ka ng isang pagdiriwang na masaya, may ngiti, o asa isang mundo ka ng mahika kung saan lahat nagtipon-tipon para sa kasiyahan, walang takot o pagaalinlangan."

Selya: Huh?! Saan ka makakakita ng isang barangay sa Asya kung saan pagkakagastusan ang ganung kagarbo na palabas. Kahit sa barangay ng Greyego at ng mga Australiano e wala sa kalingkingan nila ang naging palabas. Makikita mo doon ang kultura ng barangay Tsina.

Nag-isip si Goring. Sino ba sa atin ngayon ang hindi nakakakilala sa kultura ng Tsina?

Goring: Maganda sa kung maganda ang palabas. Pero hindi mo makikita roon ang tunay na diwa ng laro. Makikita mo ang mga mukha ng mga nagsipag-palabas. May mga takot. May mga alinlangan. Kahit mga bata wala kang makikitang kasiyahan sa kanilang kamusmusan.

Biglang nahinto ang kanilang paguusap dahil sa pagdating ni Chichay sabay sabing " Hindi ko na tinapos ang palabas kasi napakatagal, huli na tinawag ang la islas pilipinas."

Nagmuni-muni si Goring. Kung hindi siguro nagpalapad ng papel ang barangay Tsina, hindi naman sya mag-aasam ng isang kamangha-manghang palabas.